го́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
го́йнік | го́йнікі | |
го́йніка | го́йнікаў | |
го́йніку | го́йнікам | |
го́йніка | го́йнікаў | |
го́йнікам | го́йнікамі | |
го́йніку | го́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)