гню́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гню́снік | гню́снікі | |
| гню́сніка | гню́снікаў | |
| гню́сніку | гню́снікам | |
| гню́сніка | гню́снікаў | |
| гню́снікам | гню́снікамі | |
| гню́сніку | гню́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)