гну́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гну́цік | гну́цікі | |
| гну́ціка | гну́цікаў | |
| гну́ціку | гну́цікам | |
| гну́цік | гну́цікі | |
| гну́цікам | гну́цікамі | |
| гну́ціку | гну́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)