гно́еадстойнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гно́еадстойнік | гно́еадстойнікі | |
| гно́еадстойніка | гно́еадстойнікаў | |
| гно́еадстойніку | гно́еадстойнікам | |
| гно́еадстойнік | гно́еадстойнікі | |
| гно́еадстойнікам | гно́еадстойнікамі | |
| гно́еадстойніку | гно́еадстойніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)