гмі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
гмі́на | гмі́ны | |
гмі́ны | гмі́н | |
гмі́не | гмі́нам | |
гмі́ну | гмі́ны | |
гмі́най гмі́наю |
гмі́намі | |
гмі́не | гмі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)