глядаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. глядаві́ца
Р. глядаві́цы
Д. глядаві́цы
В. глядаві́цу
Т. глядаві́цай
глядаві́цаю
М. глядаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)