глупо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| глупо́та | глупо́ты | |
| глупо́ты | глупо́т | |
| глупо́це | глупо́там | |
| глупо́ту | глупо́ты | |
| глупо́тай глупо́таю |
глупо́тамі | |
| глупо́це | глупо́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)