глу́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
глу́мнік | глу́мнікі | |
глу́мніка | глу́мнікаў | |
глу́мніку | глу́мнікам | |
глу́мніка | глу́мнікаў | |
глу́мнікам | глу́мнікамі | |
глу́мніку | глу́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)