глуздава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глуздава́ты глуздава́тая глуздава́тае глуздава́тыя
Р. глуздава́тага глуздава́тай
глуздава́тае		 глуздава́тага глуздава́тых
Д. глуздава́таму глуздава́тай глуздава́таму глуздава́тым
В. глуздава́ты (неадуш.)
глуздава́тага (адуш.)		 глуздава́тую глуздава́тае глуздава́тыя (неадуш.)
глуздава́тых (адуш.)
Т. глуздава́тым глуздава́тай
глуздава́таю		 глуздава́тым глуздава́тымі
М. глуздава́тым глуздава́тай глуздава́тым глуздава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)