глотагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глотагенеты́чны глотагенеты́чная глотагенеты́чнае глотагенеты́чныя
Р. глотагенеты́чнага глотагенеты́чнай
глотагенеты́чнае		 глотагенеты́чнага глотагенеты́чных
Д. глотагенеты́чнаму глотагенеты́чнай глотагенеты́чнаму глотагенеты́чным
В. глотагенеты́чны (неадуш.)
глотагенеты́чнага (адуш.)		 глотагенеты́чную глотагенеты́чнае глотагенеты́чныя (неадуш.)
глотагенеты́чных (адуш.)
Т. глотагенеты́чным глотагенеты́чнай
глотагенеты́чнаю		 глотагенеты́чным глотагенеты́чнымі
М. глотагенеты́чным глотагенеты́чнай глотагенеты́чным глотагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)