герко́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| герко́н | герко́ны | |
| герко́на | герко́наў | |
| герко́ну | герко́нам | |
| герко́н | герко́ны | |
| герко́нам | герко́намі | |
| герко́не | герко́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)