гепатаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гепатаге́нны гепатаге́нная гепатаге́ннае гепатаге́нныя
Р. гепатаге́ннага гепатаге́ннай
гепатаге́ннае
гепатаге́ннага гепатаге́нных
Д. гепатаге́ннаму гепатаге́ннай гепатаге́ннаму гепатаге́нным
В. гепатаге́нны (неадуш.)
гепатаге́ннага (адуш.)
гепатаге́нную гепатаге́ннае гепатаге́нныя (неадуш.)
гепатаге́нных (адуш.)
Т. гепатаге́нным гепатаге́ннай
гепатаге́ннаю
гепатаге́нным гепатаге́ннымі
М. гепатаге́нным гепатаге́ннай гепатаге́нным гепатаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)