гемаліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гемаліты́чны гемаліты́чная гемаліты́чнае гемаліты́чныя
Р. гемаліты́чнага гемаліты́чнай
гемаліты́чнае		 гемаліты́чнага гемаліты́чных
Д. гемаліты́чнаму гемаліты́чнай гемаліты́чнаму гемаліты́чным
В. гемаліты́чны (неадуш.)
гемаліты́чнага (адуш.)		 гемаліты́чную гемаліты́чнае гемаліты́чныя (неадуш.)
гемаліты́чных (адуш.)
Т. гемаліты́чным гемаліты́чнай
гемаліты́чнаю		 гемаліты́чным гемаліты́чнымі
М. гемаліты́чным гемаліты́чнай гемаліты́чным гемаліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)