гемалізі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гемалізі́н | гемалізі́ны | |
| гемалізі́ну | гемалізі́наў | |
| гемалізі́ну | гемалізі́нам | |
| гемалізі́н | гемалізі́ны | |
| гемалізі́нам | гемалізі́намі | |
| гемалізі́не | гемалізі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)