гегемо́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гегемо́н гегемо́ны
Р. гегемо́на гегемо́наў
Д. гегемо́ну гегемо́нам
В. гегемо́на гегемо́наў
Т. гегемо́нам гегемо́намі
М. гегемо́не гегемо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)