гегемані́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гегемані́сцкі гегемані́сцкая гегемані́сцкае гегемані́сцкія
Р. гегемані́сцкага гегемані́сцкай
гегемані́сцкае		 гегемані́сцкага гегемані́сцкіх
Д. гегемані́сцкаму гегемані́сцкай гегемані́сцкаму гегемані́сцкім
В. гегемані́сцкі (неадуш.)
гегемані́сцкага (адуш.)		 гегемані́сцкую гегемані́сцкае гегемані́сцкія (неадуш.)
гегемані́сцкіх (адуш.)
Т. гегемані́сцкім гегемані́сцкай
гегемані́сцкаю		 гегемані́сцкім гегемані́сцкімі
М. гегемані́сцкім гегемані́сцкай гегемані́сцкім гегемані́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)