гегемані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гегемані́ст гегемані́сты
Р. гегемані́ста гегемані́стаў
Д. гегемані́сту гегемані́стам
В. гегемані́ста гегемані́стаў
Т. гегемані́стам гегемані́стамі
М. гегемані́сце гегемані́стах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)