геге́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. геге́канне
Р. геге́кання
Д. геге́канню
В. геге́канне
Т. геге́каннем
М. геге́канні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)