геафізі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. геафізі́чны геафізі́чная геафізі́чнае геафізі́чныя
Р. геафізі́чнага геафізі́чнай
геафізі́чнае		 геафізі́чнага геафізі́чных
Д. геафізі́чнаму геафізі́чнай геафізі́чнаму геафізі́чным
В. геафізі́чны (неадуш.)
геафізі́чнага (адуш.)		 геафізі́чную геафізі́чнае геафізі́чныя (неадуш.)
геафізі́чных (адуш.)
Т. геафізі́чным геафізі́чнай
геафізі́чнаю		 геафізі́чным геафізі́чнымі
М. геафізі́чным геафізі́чнай геафізі́чным геафізі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)