геапатаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. геапатаге́нны геапатаге́нная геапатаге́ннае геапатаге́нныя
Р. геапатаге́ннага геапатаге́ннай
геапатаге́ннае		 геапатаге́ннага геапатаге́нных
Д. геапатаге́ннаму геапатаге́ннай геапатаге́ннаму геапатаге́нным
В. геапатаге́нны (неадуш.)
геапатаге́ннага (адуш.)		 геапатаге́нную геапатаге́ннае геапатаге́нныя (неадуш.)
геапатаге́нных (адуш.)
Т. геапатаге́нным геапатаге́ннай
геапатаге́ннаю		 геапатаге́нным геапатаге́ннымі
М. геапатаге́нным геапатаге́ннай геапатаге́нным геапатаге́нных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)