геамагні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. геамагні́тны геамагні́тная геамагні́тнае геамагні́тныя
Р. геамагні́тнага геамагні́тнай
геамагні́тнае		 геамагні́тнага геамагні́тных
Д. геамагні́тнаму геамагні́тнай геамагні́тнаму геамагні́тным
В. геамагні́тны (неадуш.)
геамагні́тнага (адуш.)		 геамагні́тную геамагні́тнае геамагні́тныя (неадуш.)
геамагні́тных (адуш.)
Т. геамагні́тным геамагні́тнай
геамагні́тнаю		 геамагні́тным геамагні́тнымі
М. геамагні́тным геамагні́тнай геамагні́тным геамагні́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)