гарцану́ць
‘аднакратны да гарца´ць - пудзіць каго-небудзь; гарцаваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| гарцану́ | гарцанё́м | |
| гарцане́ш | гарцаняце́ | |
| гарцане́ | гарцану́ць | |
| Прошлы час | ||
| гарцану́ў | гарцану́лі | |
| гарцану́ла | ||
| гарцану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гарцані́ | гарцані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гарцану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)