гарнізо́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гарнізо́ннік | гарнізо́ннікі | |
гарнізо́нніка | гарнізо́ннікаў | |
гарнізо́нніку | гарнізо́ннікам | |
гарнізо́нніка | гарнізо́ннікаў | |
гарнізо́ннікам | гарнізо́ннікамі | |
гарнізо́нніку | гарнізо́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)