гарла́чыкавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| гарла́чыкавыя | |
| гарла́чыкавых | |
| гарла́чыкавым | |
| гарла́чыкавыя | |
| гарла́чыкавымі | |
| гарла́чыкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)