гаплі́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гаплі́чнік | гаплі́чнікі | |
гаплі́чніка | гаплі́чнікаў | |
гаплі́чніку | гаплі́чнікам | |
гаплі́чніка | гаплі́чнікаў | |
гаплі́чнікам | гаплі́чнікамі | |
гаплі́чніку | гаплі́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)