ганьбава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ганьбава́нне | ганьбава́нні | |
ганьбава́ння | ганьбава́нняў | |
ганьбава́нню | ганьбава́нням | |
ганьбава́нне | ганьбава́нні | |
ганьбава́ннем | ганьбава́ннямі | |
ганьбава́нні | ганьбава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)