ганці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ганці́на | ганці́ны | |
| ганці́ны | ганці́н | |
| ганці́не | ганці́нам | |
| ганці́ну | ганці́ны | |
| ганці́най ганці́наю |
ганці́намі | |
| ганці́не | ганці́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)