ганара́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ганара́рнік ганара́рнікі
Р. ганара́рніка ганара́рнікаў
Д. ганара́рніку ганара́рнікам
В. ганара́рніка ганара́рнікаў
Т. ганара́рнікам ганара́рнікамі
М. ганара́рніку ганара́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)