ганара́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ганара́р ганара́ры
Р. ганара́ру ганара́раў
Д. ганара́ру ганара́рам
В. ганара́р ганара́ры
Т. ганара́рам ганара́рамі
М. ганара́ры ганара́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)