ганарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ганарава́нне | |
| ганарава́ння | |
| ганарава́нню | |
| ганарава́нне | |
| ганарава́ннем | |
| ганарава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)