галё́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| галё́канне | галё́канні | |
| галё́кання | галё́канняў | |
| галё́канню | галё́канням | |
| галё́канне | галё́канні | |
| галё́каннем | галё́каннямі | |
| галё́канні | галё́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)