галубянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. галубянё́ галубяня́ты
Р. галубяня́ці галубяня́т
Д. галубяня́ці галубяня́там
В. галубянё́ галубяня́т
Т. галубянё́м галубяня́тамі
М. галубяня́ці галубяня́тах

Іншыя варыянты: галубяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)