галоўкаве́рх

‘вярхоўны галоўнакамандуючы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галоўкаве́рх галоўкаве́рхі
Р. галоўкаве́рха галоўкаве́рхаў
Д. галоўкаве́рху галоўкаве́рхам
В. галоўкаве́рха галоўкаве́рхаў
Т. галоўкаве́рхам галоўкаве́рхамі
М. галоўкаве́рху галоўкаве́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)