гайно́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гайно́ | гайны́ | |
| гайна́ | гайно́ў | |
| гайну́ | гайна́м | |
| гайно́ | гайны́ | |
| гайно́м | гайна́мі | |
| гайне́ | гайна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)