гайно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гайно́ гайны́
Р. гайна́ гайно́ў
Д. гайну́ гайна́м
В. гайно́ гайны́
Т. гайно́м гайна́мі
М. гайне́ гайна́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)