гадуне́ц
‘дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гадуне́ц | гадунцы́ | |
| гадунца́ | гадунцо́ў | |
| гадунцу́ | гадунца́м | |
| гадунца́ | гадунцо́ў | |
| гадунцо́м | гадунца́мі | |
| гадунцу́ | гадунца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)