габляну́ць
‘ударыць вельмі моцна і рэзка каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| габляну́ | габлянё́м | |
| габляне́ш | габленяце́ | |
| габляне́ | габляну́ць | |
| Прошлы час | ||
| габляну́ў | габляну́лі | |
| габляну́ла | ||
| габляну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| габляні́ | габляні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| габляну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)