габлява́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| габлява́льшчык | габлява́льшчыкі | |
| габлява́льшчыка | габлява́льшчыкаў | |
| габлява́льшчыку | габлява́льшчыкам | |
| габлява́льшчыка | габлява́льшчыкаў | |
| габлява́льшчыкам | габлява́льшчыкамі | |
| габлява́льшчыку | габлява́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)