в’етна́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. в’етна́мка в’етна́мкі
Р. в’етна́мкі в’етна́мак
Д. в’етна́мцы в’етна́мкам
В. в’етна́мку в’етна́мак
Т. в’етна́мкай
в’етна́мкаю		 в’етна́мкамі
М. в’етна́мцы в’етна́мках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)