ві́цэ-ко́нсульскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́цэ-ко́нсульскі ві́цэ-ко́нсульская ві́цэ-ко́нсульскае ві́цэ-ко́нсульскія
Р. ві́цэ-ко́нсульскага ві́цэ-ко́нсульскай
ві́цэ-ко́нсульскае		 ві́цэ-ко́нсульскага ві́цэ-ко́нсульскіх
Д. ві́цэ-ко́нсульскаму ві́цэ-ко́нсульскай ві́цэ-ко́нсульскаму ві́цэ-ко́нсульскім
В. ві́цэ-ко́нсульскі (неадуш.)
ві́цэ-ко́нсульскага (адуш.)		 ві́цэ-ко́нсульскую ві́цэ-ко́нсульскае ві́цэ-ко́нсульскія (неадуш.)
ві́цэ-ко́нсульскіх (адуш.)
Т. ві́цэ-ко́нсульскім ві́цэ-ко́нсульскай
ві́цэ-ко́нсульскаю		 ві́цэ-ко́нсульскім ві́цэ-ко́нсульскімі
М. ві́цэ-ко́нсульскім ві́цэ-ко́нсульскай ві́цэ-ко́нсульскім ві́цэ-ко́нсульскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)