ві́цэ-ко́нсул
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ві́цэ-ко́нсул | ві́цэ-ко́нсулы | |
ві́цэ-ко́нсула | ві́цэ-ко́нсулаў | |
ві́цэ-ко́нсулу | ві́цэ-ко́нсулам | |
ві́цэ-ко́нсула | ві́цэ-ко́нсулаў | |
ві́цэ-ко́нсулам | ві́цэ-ко́нсуламі | |
ві́цэ-ко́нсуле | ві́цэ-ко́нсулах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)