ві́цэ-ка́нцлер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ві́цэ-ка́нцлер | ві́цэ-ка́нцлеры | |
ві́цэ-ка́нцлера | ві́цэ-ка́нцлераў | |
ві́цэ-ка́нцлеру | ві́цэ-ка́нцлерам | |
ві́цэ-ка́нцлера | ві́цэ-ка́нцлераў | |
ві́цэ-ка́нцлерам | ві́цэ-ка́нцлерамі | |
ві́цэ-ка́нцлеру | ві́цэ-ка́нцлерах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)