ві́цьбіч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ві́цьбіч | ві́цьбічы | |
| ві́цьбіча | ві́цьбічаў | |
| ві́цьбічу | ві́цьбічам | |
| ві́цьбіча | ві́цьбічаў | |
| ві́цьбічам | ві́цьбічамі | |
| ві́цьбічу | ві́цьбічах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)