віцмундзі́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віцмундзі́р віцмундзі́ры
Р. віцмундзі́ра віцмундзі́раў
Д. віцмундзі́ру віцмундзі́рам
В. віцмундзі́р віцмундзі́ры
Т. віцмундзі́рам віцмундзі́рамі
М. віцмундзі́ры віцмундзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)