віхну́ць
‘хістануць, скалыўнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| віхну́ | віхнё́м | |
| віхне́ш | віхняце́ | |
| віхне́ | віхну́ць | |
| Прошлы час | ||
| віхну́ў | віхну́лі | |
| віхну́ла | ||
| віхну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| віхні́ | віхні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| віхну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)