віхля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
віхля́нне | віхля́нні | |
віхля́ння | віхля́нняў | |
віхля́нню | віхля́нням | |
віхля́нне | віхля́нні | |
віхля́ннем | віхля́ннямі | |
віхля́нні | віхля́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)