ві́трум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ві́трум
Р. ві́труму
Д. ві́труму
В. ві́трум
Т. ві́трумам
М. ві́труме

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)