віску́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| віску́н | віскуны́ | |
| віскуна́ | віскуно́ў | |
| віскуну́ | віскуна́м | |
| віскуна́ | віскуно́ў | |
| віскуно́м | віскуна́мі | |
| віскуне́ | віскуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)