віро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віро́к віркі́
Р. вірка́ вірко́ў
Д. вірку́ вірка́м
В. віро́к віркі́
Т. вірко́м вірка́мі
М. вірку́ вірка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)