вірла́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вірла́ты вірла́тая вірла́тае вірла́тыя
Р. вірла́тага вірла́тай
вірла́тае		 вірла́тага вірла́тых
Д. вірла́таму вірла́тай вірла́таму вірла́тым
В. вірла́ты (неадуш.)
вірла́тага (адуш.)		 вірла́тую вірла́тае вірла́тыя (неадуш.)
вірла́тых (адуш.)
Т. вірла́тым вірла́тай
вірла́таю		 вірла́тым вірла́тымі
М. вірла́тым вірла́тай вірла́тым вірла́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)