віражава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віражу́ю віражу́ем
2-я ас. віражу́еш віражу́еце
3-я ас. віражу́е віражу́юць
Прошлы час
м. віражава́ў віражава́лі
ж. віражава́ла
н. віражава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час віражу́ючы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)